Ik spreek regelmatig mensen in mijn werk, die met smart op de liefde van hun leven wachten.
Of najagen op het internet.

Ik heb nu wel die liefde verdient, dat is toch mijn geboorterecht!

En alle relaties lopen hierop vast.
Steevast hetzelfde relaas.
In verschillende vormen en variaties.

Omdat de liefde in zichzelf niet is gevonden.
De innerlijke Liefdesgrond van ieder mens,
is niet ontgonnen.
Is bedekt met rots-lagen van afweer en angst,
met mossen van kou en mist,
met woestijnen van eenzaamheid en afgescheidenheid.

Jouw wezen is HEEL en Ongeschonden,
Liefde is haar naam,
onvoorwaardelijk.

Door haar weer toe te laten ,
en te h-erkennen,
In jezelf,
en moedig door de pijnen en angsten te gaan,
kom je de LIEFDE van je LEVEN in JEZELF tegen!
Welke altijd daar was!

Zie het als een zegen,
de tijd dat je alleen bent,
juist dan kun je je HEELHEID
weer hervinden!