Als we allemaal ons innerlijk kind mogen aanschouwen en accepteren wie we zijn.
Dan kunnen we met al onze ervaringen van goed of fout(allemaal leer momenten om te weten wie je wilt zijn)
Toch in onschuld blijven staan ,lief voor jezelf zijn en te vergeven.
Als kind laten we zijn wat er is,mogen we boos zijn of verdrietig en zijn we eerlijk over wat we echt vinden zonder een ander te veroordelen.
Dit zijn eigenschappen van puur zijn maar,door ervaringen ook eigenschappen die sommige van onze volwassenen niet meer kunnen/willen zien.
Het moet anders en uiten of huilen wordt bestempeld als niet nodig zijn.(Het innerlijk kind mag er dan niet zijn)
Waarom mogen de boosheid of de tranen er niet zijn en wat wil jij hier niet in voelen?
Laat ieder in zijn waarde en dus bij zijn/haar gevoel en leer dat emotie er mag zijn,zonder te zeggen dat tranen gedroogd moeten worden en leer dat boosheid alleen met zachtheid in balans kan zijn.Luister met compassie.Namaste!
Medium Annie