Door Désirée van Oprechte Mediums
Verslaving is vaak hardnekkig en gaat verder dan iets erg leuk, boeiend, interessant vinden, of ergens van houden. Verslaving kan nog beheersbaar zijn maar kan bv ook uitmonden in een obsessieve stoornis. Iets fijn vinden om te doen net tot de grens van “niet zonder kunnen” kan nog passie zijn of gewoonweg lekker bv. Ga je de grens over dan verval je tot verslaving. Intens met afvallen bezig zijn dat het je leven beheerst is feitelijk een verslaving die zo ver wordt doorgevoerd dat het een obsessie is geworden. Gokverslaafd idem. Je hoopt te winnen en denkt dat het moet lukken als je maar lang genoeg doorgaat. Het willen bereiken van… tot het uiterste willen gaan, het móeten…dat is verslaving. Het niet meer zonder kunnen. Er zijn gradaties in mijns inziens.
Het punt bij verslaving is dat in de hersenen een deeltje zit dat verslavingsgevoelig is, het heet het limbische systeem; het kan zelfs ook te maken met je sterrenbeeld. Sterrenbeeld Vis is bijvoorbeeld ook meer verslavingsgevoelig dan andere sterrenbeelden.
Verslaving is een patroon dat uit gewoonte is ontstaan en in de hersenen, in het limbische systeem, wordt aangezet, door middel van neurotransmitters, tot nodig hebben van…. Als het seintje gegeven wordt “meer nodig te hebben” om zich gewoon te voelen en niet meer zonder te kunnen is dit de verslaving. Het limbische systeem is dan in feite ontregeld.
Het is een vicieuze cirkel waar men maar zeer moeilijk uitkomt. Daardoor ook komt het dat wanneer men in angst zit, een vervelende periode meemaakt of iets ernstigs heeft meegemaakt, men automatisch de “vluchtroute” kiest van bv roken of drinken. Dat geeft de nodige rust, omdat juist dan het stofje waarvan men afhankelijk is geraakt wordt toegediend en men daardoor de gedachte heeft dat het weer beter gaat, men rustiger wordt.
Het belangrijkst bij verslaving is dat met therapie het dwangmatige deel van een behoefte veranderd wordt. Het lichaam zelf heeft geen noodzaak aan bv roken of drinken. Het is het deel in de hersenen dat “denkt” dat het alleen normaal kan functioneren of rust heeft als het “de benodigde stof heeft gekregen. Als het limbische systeem de regie heeft overgenomen is het moeilijk van de verslaving, de gewoonte af te komen.
Er zijn medicijnen (Baclofen) die enigszins kunnen helpen maar die hebben veel bijwerkingen.
Moeilijker wordt het ook wanneer een verslaving én psychiatrische problematiek samen gaan.
Vaak werd verwezen naar verslavingszorg alvorens een psychiatrisch circuit in te gaan. Maar hier gaat het om de beruchte “kip en ei” wat was er eerder…. Een samengaan van behandeling is dan ook de enige optie. Zowel de psychiatrische aandoening als de verslaving aanpakken.
Verslaving is dus eigenlijk een lichamelijke klacht ofwel ‘ziekte’ geworden, ontstaan door geestelijke afhankelijkheid van…… kan bepaald zijn door karma, door zwakte in de eigen kracht of gewoonweg door de gewoonte zonder dat stil gestaan wordt bij het feit dat hersens een grote rol spelen in de afhankelijkheid.
Lastig probleem wat doorzettingsvermogen, discipline en eigenliefde vraagt om daartegen te strijden.. Ik wens eenieder succes die daarmee te maken heeft…..
Désirée