In navolging op mijn vorige stukje “loslaten” wil ik jullie vertellen over het daadwerkelijke loslaten en “de sprong wagen”.
Ieder mens heeft wel zijn/haar wensen, ideeën en verlangens. Wat ik regelmatig hoor is “oh dat realiseren komt wel als ik ouder ben” of “als ik met pensioen ben ga ik mijn droom waar maken”.
Het komt dan ook voor dat men die leeftijd niet haalt of er life events gebeuren waardoor het niet meer mogelijk is.
Ieder mens heeft zo zijn verliezen al wel meegemaakt als je wat ouder bent.
Op zich is een droom/wens een onderbewust feit dat gehoord wil worden. Je komt naar beneden en weet vóór je incarneert wat je te doen hebt in het leven. Dat is namelijk boven al besproken. We zijn op de weg van evolutie en hebben de ladder bestegen. Iedere tree naar boven toe houdt in dat je weer verder in je ontwikkeling komt. Maar die treetjes krijg je niet zomaar toegeworpen. Daar moet je wel wat voor doen…. Vaak veel, soms weinig. Groei gaat vaak gepaard met pijn, verdriet, loslaten, lef en moed inzetten.
Ook met zelf kansen creëren en mogelijkheden zien die je dan kunt aangrijpen.
Mensen met moed en lef stijgen sneller op de ladder dan diegenen met (grote) angst. Angst die slechts een verkeerde leidsman is.
Als je een droom hebt, een wens of intens verlangen om bv te zingen, metselaar te worden, piano te spelen of wat dan ook, volg die dan.
Het heeft een bedoeling. De geest heeft een verlangen dat gestild wil worden omdat het een hoger doel dient, een doel waar we ons in 3D (lichaam) niet van bewust zijn.
Zo was mijn droom om in Frankrijk te willen wonen, al van kind af aan. Over 2 weken gaat die in vervulling. De sprong in het diepe is zo’n 2 jaar geleden begonnen met een zoektocht naar een geschikt pandje.
Uiteindelijk via internet “blind” gekocht, niet gezien, alleen de foto’s van de makelaar. Maar het VOELDE goed. Dus gehoorzaamden we aan het gevoel. Het is een oude schuur, met een groot stuk grond waar we een boerderijwinkel, tuincentrum(pje) en spiritueel centrum gaan opzetten. Zomaar omdat het goed voelt en is. Zomaar omdat het nu nog kan. We kunnen zo in “Ik vertrek” maar doen dat niet. We willen niet dat een ander ons gefoeter hoort als het tegenzit 😉
Wat we wel willen is de kans die we voelden beet te pakken en er wat van te gaan maken.
We springen in het diepe zonder stroom, water, gas en geloven in onszelf. We have a dream…
Nu kan het nog, waarom wachten als het leven nu geleefd wil worden..?
Lieve vaste bellers, de maand September ben ik niet online, maar dan ben ik hier…
Liefs Desiree
