Alles is oké, alles is in balans al denken we soms van niet. Toch klopt het wel. De ‘dis’balans zorgt namelijk voor een nieuwe balans in jezelf en de wereld en is daarom toch weer in balans met wie je bent en wat je uitstraalt, wat je laat zien. Daardoor bepaalt in de wereld.

Een doordenkertje maar alles uitgaande van de evolutie is in balans. Rijk en arm lijkt niet in balans maar doordat ze elkaar opheffen en tegenpolen zijn is het wel balans. Ook een op het oog scheve balans is een balans en dus in balans. Totdat alle balansen die er zijn recht tegenover elkaar staan en compleet in evenwicht is het evolutie.

Overvloed versus tekort is in balans maar niet een rechtvaardige balans als de een teveel heeft en de ander te weinig. Het is een balans maar niet een evenwichtige en naar dié balans  gaan we met zijn allen, net zolang tot iedereen ziet en weet welke balans we met zijn allen zoeken. Tot die tijd lijkt het of er disbalansen zijn. Dus als we uitgaan van gelijkheid, rechtvaardigheid, eerlijkheid dan pas is het tijd voor de juiste balans.

Zie het als een weegschaal, de ene kant weegt zwaar maar is in complete balans met de andere kant die laag hangt, desalniettemin dus in balans.

Voor het zover is maken we nog veel mee, veel gedoe in de wereld, oorlog, mensen op straat, mensen in paleizen, mensen met geld en mensen zonder, natuur die een evenwicht zoekt tussen vernietiging en vergroening, het dierenrijk wat uitstreft maar ook opnieuw ontdekt wordt, nieuwe diersoorten en zo verder. Allemaal balans maar wel een steeds verschuivende balans, net zolang het nodig is.

De ‘dis’balansen in onszelf en de ervaringen die we hebben zorgen voor een steeds vernieuwde balans omdat de ‘dis’balansen, de balansen die nog willen groeien, eens tot de perfecte balans leiden. Letten we op waar de ‘dis’balansen zitten, dan zijn we in de ultieme balans geraakt.

De weegschaal gaat eens voor iedereen en voor de wereld recht hangen in een compleet evenwicht maar voor het zover is….