Nu het einde van het jaar eindigt en we dus wederom bijna een jaar verder zijn krijg je het gevoel dat de tijd steeds sneller gaat. Net de zomerkleding uit en nu alweer onder de kerstboom. Een rondgang van een jaar gaat supersnel. Het laat je ook soms stilstaan bij ‘het einde’.

Maar bestaat dat wel het einde? Mensen in het algemeen zijn huiverig voor ‘het einde’, het einde van het leven, het loslaten van. In het leven kennen we allemaal wel periodes die te maken hebben, of hebben gehad, met loslaten. Een scheiding, een overlijden. Rouwprocessen. Banden die energetisch ook los gaan door verwerken van…

Bij een overlijden in onze cultuur rouwen we. Maar eigenlijk is dat egocentrisch. We zijn gericht op ons eigen verlies en denken niet aan de ander die is overgegaan. In sommmige culturen viert men juist feest en ik kan me daar in vinden. De Tibetanen bv leven ook alleen maar voor evolutie en zijn blij weer een leven te hebben mogen krijgen omdat men dan weer vooruitgang heeft geboekt.

Als men uitgaat van steeds een nieuw begin dan is er blijdschap omdat er een nieuw leven is aangevangen zowel bij geboorte als overlijden want dat is geboorte van een nieuw geestelijk leven.

Het is een intrigerend iets, leven. Als er een persoon is die ‘aan het loslaten’ is, die op de grens van twee werelden staat maakt dat je als mens bewust stilstaat bij….. Bij het feit dat wanneer je iets goed te maken hebt, je het dan nog kunt doen, wanneer je nog iets had willen zeggen, je ook dat nog kunt doen. De oneindigheid bestaat maar tegelijkertijd de korte aardse periode. Er zijn mensen die spijt hebben, dingen niet gedaan hebben die ze zouden willen doen, mensen die een ander niet hebben vergeven voor gemaakte fouten. Mensen die niet assertief genoeg geweest zijn en met wrok lopen omdat ze dingen niet hebben uitgesproken. Alles passeert de laatste fase van een bestaan op aarde en alles kan nog ‘rechtgezet of uitgesproken worden c q bijgelegd’. Als het einde niet onverwachts komt tenminste. Wat ik wil zeggen is ‘mensen wees er bewust van dat, wanneer men niet meer in de stof is maar zijn geestelijk leven begint, het moeilijk is om die dingen te doen die nog nodig waren.

Er zijn veel boeken geschreven over leven na dit leven en hoe men boven leert, werkt, groeit en dergelijke.

Mevrouw Mulder-Schalekamp heeft boeken geschreven die door Emed, een Intelligentie, zijn doorgegeven. In verschillende delen vertelt hij over zijn leven. “Op de grens van twee werelden”,  “De Doden spreken” , “Emed” en “De bron der wijsheid” zijn de boeken die door haar tot stand gekomen zijn en waarin uitleg wordt gegeven hoe het leven boven is, dat er gewerkt, gestudeerd, begeleid wordt etc. Zeer duidelijke boeken die ook gaan over de samenwerking tussen medium en Intelligentie / gidsen en die vertellen over hoe levenslessen steeds weer ons pad kruisen. Voor ieder die geinteresseerd is in ‘het leven boven’ raad ik deze boeken aan.

De levenszee

Kent twee werelden

Die van boven en benee

Iedere rondgang vormt een cirkel

Met steeds een nieuw begin

Maar nooit een einde

Desiree